مدیریت احساساتی

 

مدیریت همه یا هیچ نمونه ی رایج این سال های نظام مدیریت در کشورمان است. وفرقی هم ندارد که سفرهای دریایی جنوب باشد یا شناکردن در کرانه های شمال.

  مدیریتی که سعی می کندبا برخوردهای تند و احساسی، ضعف بزرگ خودرادر تدبیر کارهابپوشاند و یااگر رسوایی آن قدر بزرگ و تلخ باشد که نتواند بپوشاند حداقل مدتی به فراموشی بسپارد که خاک مرده سرد است و ایرانی هم موجودی فراموش کار  و همین کفایت می کند...

  انبوه مردم سرگردان در اسکله ی قدیم بندر که مشتاق سفر به قشم بودند و وسیله ای نمی یافتند و در برابر وسیله های فراوانی که اجازه ی مسافرکشی نداشتندحکایت این روزهای شهرماست.

  ممنوعیت هرگونه حمل و نقل دریایی با شناورهایی که به اتوبوس دریایی معروفند و بیش ترین وسیله ی ترابری دریایی در سواحل جنوب هستند نمونه ای ساده از همین تصمصم های رومانتیکی است که پس از مرگ تعدادی از هم وطنان مان در هفته گذشته گرفته شده است.

تصمیمی که نه بر ایمنی بیش تر سفرهای دریایی اضافه می کند ونه بر سادگی و راحتی این سفرها و فقط نتیجه اش صف های دراز و خستگی و سردرگمی مسافرانی است که قرار شده بعد از این فقط با شناورهای تندرو جا به جا شوند شناورهایی که توان  جابه جایی چنین حجم مسافری راندارند.


  نتیجه دیگرش انبوهی از ناخدا و جاشوانی است که تمام سرمایه و زندگی شان در همین مسافر کشی دریایی خلاصه شده است و به ناچار باید خانه نشین شوندو بی کار و چشم بدوزند به مسافران علاف.

  نتیجه تلخ ترش اما مسافرانی بودند بچه به بغل که حوصله ی صف های طویل و خسته کننده سفر به قشم با شناور را ندارند و نه در اسکله رسمی شهر و با اتوبوس های دریایی که به صورت قاچاق دل به سفر با قایق های تندرویی ی می دهند که شرایط ایمنی شان به مراتب بدتر و ضعیف تر از اتوبوس های دریایی است و به راحتی در هرکجای ساحل می توانند مسافر سواره و پیاده کنند و حتی یک بیسیم ارتباطی دستی هم ندارند. واگر این دوساله کم تر به جابه جایی مسافر اقدام می کردند ولی از دیروز دوباره سر و کله شان پیدا شده و بازار شان گرم. ان هم توسط هم وطنانی که گویا نیت کرده اند با هروسیله و تحت هر شرایطی خود را به قشم برسانند!!

 آقایان مدیر به جای ریشه یابی علت حادثه هفته گذشته تا دیر نشده است فکر بهتری بکنید قبل از این که قایق های پر از مسافران خسته ،بدون تماس با کشتی ناجی تان خدای ناکرده به عمق آب ها بروند.

 البته همه ی آن هایی که دم از ایمنی بیش تر شناورهای تندرو می زنندالبته خاطره ی شناور استاندارد و ایمن!! یاسین 110که درست یک سال قبل ودر خود اسکله غرق شدرا که هنوزبه خاطر دارند؟

 شکی نیست که می خواهید  ابرو را اصلاح کنید ولی با این روش مدیریتی تان حتما چشم هایی را گریان خواهید کرد.

البته خدای ناکرده!


عکس:خبرآنلاین

نظرات 4 + ارسال نظر

در همین کشور دوست و برادر چین ! پلی روی دریا زده شده 38 کیلومتر مسافت دارد.چرا ما چین را به خاط منافع دیگرش می خواهیم . از این کارشان که می توانیم استفتده کنیم ! به جای حیف و میل کردن درامد های نفتی باید به فکر ایجاد راه های زمینی برای اتصال به جزایر قشم و هرموز بود وگرنه همین آش است و همین کاسه

ناخدا 1390/11/09 ساعت 21:14

شرم بر این مدیریت. این نمونه ای از کارهای احساسی که در این مدت کردند. راجع به ارز و سکه و هزاران مورد هم به همین صورت

ارباب 1390/11/10 ساعت 00:05

همش تخصیر استکبار جهانین! همش !
حالا خیالتون تخت که با مدیریت جهانی و برگزاری همایش جوانان و بیداری اسلامی و حمایت از جنبش وال استریت و بستن تنگه هرمز بیچاره! و با تشرف به ایام سوگواری دهه فجر! همه مشکلات و کاستی های موجود رفع خواهد شد!

محسن ناصرزاده 1390/11/12 ساعت 03:05

آخر این چه انتظاریست که شما دارید ؟ در این تنگنای رقابتهای انتخاباتی ؛ چرا کسی باید به امور بی ارزشی مثل جان مردم و بی کاری چند جاشو و ناخدا بیاتدیشد ؟
منطق خیلی وقت است در تصمیم گیری های کلان از یادها رفته ، در اینچنین مواردی که حتماً باید تصمیم غیر منطقی و غیر عقلانی و کاملاً احساسی گرفته شود . وگرنه اینجا چه فرقی با جهان پیشرفته دارد .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد